Və elə bir vaxt gəlir ki, bədii mətndən başqa heç nə yazmaq istəmirsən artıq. Eynilə ilk dəfə yazmağa başladığın zamanlardakı kimi. Nə başqa yazanlar yadına düşür, nə yazdıqlarını oxuyacaq adamları düşünürsən, nə də qonorar, reklam, satış, şöhrət, hörmət və s. Sadəcə yaratmaqda olduğun dünyanın içinə qərq olub zamandan, məkandan, insandan kənar bir hal alırsan. Nirvana? Bəlkə də. Vaxt yoxdur. Yer yoxdur. Heç kim yoxdur. Bitməz-tükənməz bir AN var. Yazı anı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Onun adı Zərifdir. Elə özü də adı kimidir. Xəfif təbəssümü, sakit danışığı, gözəl siması var. Üzünə baxanda deyərsən ki, dünyanın ən rahat...
-
Yer illüminatorda, Yer illüminatorda, Yer illüminatorda... görünür. Mətbəx stolunun bir qırağına qoyduğum noutbukun monitorundakı rus oğla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder