Əllərimiz səmada

Bir səhranın
iki azmış dərvişi -
mən qadın,
sən kişi.

Gözlərimizdə
ilğım rəqs edir hərdən -
mənim üçün sən,
sənin üçün mən.

Ruhlarımız çırpındıqca
dalğalanır səhra -
dəli dərya kimi.
Hər qum bir su damlası,
hər damla bir yalan -
hər sevda kimi.

Ayaqlarımız
bir-birinə zəncirlənmiş -
uzun-uzun,
ağır-ağır.

Əllərimiz səmada...

Bax, kimsə də bizə baxır
arxasından Günəşin -
kədər axır gözlərindən.

Ahh, dərvişim...
Səhramıza yağış yağır...